As a matter of fact, the only sheets I get mad at... I'll tell you. | อันที่จริงแล้ว / มีผ้าแค่ชิ้นเดียวที่ฉันจะคลั่งนะ... ไว้ฉันจะบอกนาย |
First you get mad at me because of how I look. | ฟังนะ ตอนแรกคุณก็โกรธ เพราะฉันมีหน้าตาแบบนี้ |
You get mad at yourself? | คุณโมโหตัวเองหรอ? |
Cos you seem like you wouldn't get mad at me, no matter what I said or did. | เพราะคุณดูเหมือนไม่ใช่คนที่จะมาโมโหฉัน ถ้าฉันพูดหรือทำอะไรซักอย่าง |
That's all right, you know? I don't get mad when I lose. | อย่างนั้นนะแหละ คุณรู้นะ ผมไม่โมโหเลยถ้าผมแพ้ |
Never get mad when I lose. I just be glad when I win. | ไม่โมโหเลยถ้าผมแพ้ ผมแค่มีความสุขถ้าหากผมชนะ |
Daddy couldn't possibly get mad at you. In a family, you never have to say you're sorry. | สุดท้ายที่สำคัญอีกอย่าง คือคนในครอบครัวพูดคำว่าขอโทษ |
Don't get mad at me. | อย่ามาวุ่นวายกับชั้นนะ |
No need to get mad at me! | ไม่มีใครบ้าเท่าผมอ่ะ |
I mean, I can't get mad about it now. | I mean, I can't get mad about it now. |