| You shall see. Vienna is an infuriating city. | เธอจะได้เห็นว่า เวียนนา เป็นเมืองที่น่าเวียนหัว |
| She's infuriating and stubborn and narrow-minded. | เธอโกรธ และปากแข็ง และใจแคบ |
| You know something? You are an infuriating woman. | คุณรู้อะไรมั้ย คุณน่ะเป็นผู้หญิงขี้โมโห |
| Yeah. That Barbara is an infuriating woman. | ใช่ บาร์บาร่าก็เป็นคนประเภทขี้โมโหอยู่แล้ว |
| I won't let her off easy, if she needlessly keeps infuriating my In Ah. | ฉันจะไม่ปล่อยหล่อนไปง่ายๆแน่ ถ้าหล่อนยังคงทำให้อินอาของฉันขุ่นเคืองใจ |
| And you, with your uncompromising, prudish rigidity, and your condescension, and your infuriating belief that you're always the smartest one in the room. | และคุณ กับความไม่ยอมแพ้ ความเจ้าระเบียบ ความแข็งแรง และการถ่อมตัว |
| You're the one that's infuriating me, you quack! | คุณนั่นแหละที่ทำให้ผมโมโห คุณมัน"กำมะลอ" |
