| But it becomes unbearable when I wake up. | แต่มันก็ทรมาณเหลือเกิน |
| It's unbearable to even watch the King's increasing violence | เป็นความจริงรึเปล่า ความเผด็จการของพระราชาองค์นี้ นับวันจะยิ่งร้ายกาจจนสุดจะเปรียบ |
| Are you incapable of restraining yourself... ... ordoyoutakepride in being an insufferable know-it-all? | He is you capably of being kept quiet or is it proud to be the unbearable smart one? |
| It's said to be nearly unbearable to witness, but I'll do my best. | ...มันทำให้พยานทนไม่ได้ แต่ฉันจะทำให้เต็มที่ |
| Don't make it more unbearable for us. | อย่าทำให้มัน ทนไม่ได้สำหรับเรา |
| And so they can end their life whenever life becomes too unbearable by not taking the next breath. | เธอหดหู่มากๆ ผมรู้สึกได้ ผมเห็น เธอฆ่าตัวตายในแขนของผม |
| My friend was also heavily bullied and he dropped out of school, we can say that because of the unbearable stress of the entrance exams, but they have no hardship whatsoever don't you think so? | เพื่อนผมโดนรังแกอย่างรุนแรง และเขาต้องออกจากโรงเรียน พวกเราพูดได้ว่าเป็นเพราะไม่สามารถทนความกดดันจากการสอบเข้าได้ แต่ว่าพวกเขาไม่เห็นจะมีอะไรที่น่ายากลำบาก |
| With an unbearable emptiness. | ด้วยความว่างเปล่า อย่างเหลือทน |
| I will find a way to come back and kill your precious Viking and your brooding Mr. Compton and his unbearable progeny and anyone you ever cared about and all because you didn't use your fucking power! | ฉันจะหาทางกลับมา และฉันจะฆ่าแกไอ้ไวกิ้ง และไอ้ลูกไก่คอมพ์ตัน ฆ่าลูกหลานแก และทุกๆคนที่แกรัก |
| And unbearable sadness | และความเศร้าโศกที่เหลืออด |
