No. His one interest seems to be in his barbershop, which he believes he left a few weeks ago. | ไม่รู้ สิ่งที่เขารู้คือ ร้านตัดผมของเขา |
Hey, which way you going? | เฮย วิธีการที่คุณจะไปไหม รอ ฉันด้วย! |
But sometimes in my dreams, I do go back to the strange days of my life which began for me in the South of France. | เเต่บางครั้งในความฝันของฉัน... ฉันได้ย้อนกลับไป ถึงช่วงเวลาที่เเปลกประหลาดในชีวิตของฉัน... |
I don't know if you've ever experienced the feeling of driving an expensive motorcar which isn't your own? | ไม่รู้ว่านายเคยประสบกับการที่ต้อง ขับรถหรูที่ไม่ใช่ของตัวเองรึเปล่า |
Now I have a little note here which I consider puts that possibility quite out of court. | ผมมีจดหมายเล็กๆ นี่ซึ่งช่วยตัด ความเป็นไปได้ของเรื่องนั้น |
His world was this closed, self-contained universe, hemmed in by observation posts from which soldiers kept watch, aiming at the prisoners, on occasion killing them out of boredom. | โลกของพวกเขาถูกปิดลงแล้ว มีหอลาดตระเวน เฝ้าโดยนายทหาร |
The "black transports" that leave at night and which no one ever hears of again. | "ขนส่งยามวิกาล" จะพาออกไปยามค่ำ แล้วไม่มีใครได้เห็นอีก |
Maybe we need a little yelling. These guys keep going off every which way. | บางทีเราต้องตะโกนเล็ก ๆ น้อย ๆ พวกเหล่านี้ให้ออกไปทุกทางที่ |
He had three months to the day of the trial in which to memorise them. | เขาสามเดือนถึงวันที่มีการพิจารณาคดีในการที่จะจดจำพวกเขา |
That's a point at which we might begin to discuss whether we're a hung jury or not. | That's a point at which we might begin to discuss whether we're a hung jury or not. |